Kaz Dağları’ndan Küçükkuyu’ya Kamp Macerası

Kaz Dağları’nda kamp yapma planlarına çok önceden başlasak da yer ayırtma konusunda geç kalınca zar zor Hızır Kamp’ın uzantısı olan Akyar Kamp alanında yer bulabildik. Akyar kampının güzelliği Zeytinli Çayı’nda yüzebilme imkanı… Evet biraz soğuk ama doğanın içinde olmayı sevenler bu keyfi kaçırmak istemez. Zeytin ağaçlarının gölgesinde çadır kurmak ve gece şehirde göremeyeceğiniz kadar çok yıldız görmek de buraya gelmek isteme sebebiniz olacaktır.

Torosların Üç Güzeli : İbradı, Ürünlü, Ormana

1.Gün

Sait Abi uzun zamandır, "Ormana Köyü" diye tutturuyordu. Bir gazetenin tatil ekinde okumuş. Çok beğenmiş. Her gezimizde Ormana Köyü'nü anmadan geçmiyordu. Kısmet 2014'ün Kurban Bayramı'na, yani 4-7 Ekim'e imiş. Arkadaşım Önder programı hazırlamıştı bile. 4 Ekim sabahı saat 02:00 civarı ben, Önder, Sait Abi, Betül yola düştük. Rotamız Konya üzerinden Beyşehir, İbradı.

Sabah 06:00 civarı Beyşehir'de idik. Hava henüz aydınlanmadığı için göl manzaralı bir yerde gün doğumunu izlemeye niyetlendik. Ama  herhalde acemilikten öyle bir yer bulamadık.Arabada hafif kestirdikten sonra, kısa bir Beyşehir gezisi ile Eşrefoğlu Camii'ne ulaştık. Ancak cemaat bayram namazı kıldığından camiyi gezmeyi sonraya bırakarak Eflatun Pınarı anıtına doğru yola çıktık. Bir benzinlikte yol tarifi sorduğumuzda alışık olduğumuz yüz ifadesi ile malum soru gecikmedi. Bu saatte ne yapacaksınız orada :) Beyşehir'e 22 km mesafede olan Eflatun Pınarı'na vardığımızda gün yeni ağarmıştı.Tertemiz ve açık bir hava. Güzelce restore edilmiş, çevresindeki park gayet güzel düzenlenmiş.

Hititler'in yapmış olduğu su anıtı görülmeye değer ve etkileyici. Ancak merak etmeden duramıyorum. Hititler böyle bir anıtı, ıssız bir yerde yapmış olamazlar. Mutlaka yakınlarında

yerleşim yerleri olmalı... Ama yok maalesef.

BEKLE BİZİ GİTO - BÖLÜM IV

6. Gün

Dedaena pansiyondaki son kahvaltımızı yaparken, içimizde bu muhteşem yerden ayrılmanın verdiği bir burukluk vardı. Valizlerimizi ve sırt çantalarımızı aracımıza yükledikten sonra, seyahate başalamadan önceki parolamıza adı geçen yere doğru yola koyulduk. Bekle bizi Gito…

BEKLE BİZİ GİTO - BÖLÜM III

4.Gün
 
Güzel bir kahvaltı sonrasında, Batum'a kadar görüş mesafesi olan  Saime Tepesine araç ile geçtik. Dün gerçekleştirdiğimiz yürüyüş rotalarımızı da görebildiğimiz tepeden, Türkiye tarafındaki yayları görebildiğimiz gibi Gürcistan tarafındaki yaylalar da ayaklarımızın altında idi. Özçekimlerimizi ve 2015 KHBAG takvimi için fotoğraflarımızı çekerken, yaylalarda bulunan yerel halkın da gelmesi ile bir anda tepe şenlik alanına döndü.

BEKLE BİZİ GİTO - BÖLÜM II

Bölüm II

2. Gün...

Hopa’da konakladığımız otelimizde kahvaltımızı yaparken, buradan sonra bize eşlik edecek olan Osman ile tanıştık. Daha fazla vakit kaybetmeden Artvin’nin Borçka ilçesinde bulunan Karagöle doğru yola çıktık. Yolumuz üzerinde bulunan ve Murat'ın daha önce konakladığı pansiyonda biraz dinlendikten sonra tekrar yolumuza devam ettik. Her karesi bir başka güzel manzaramız eşliğinde Karagöl Milli Parkı'na ulaştık. Karagöl, üzerindeki sis perdesini kaldırmış olarak tüm güzelliği ile bizleri selamladı. Fotoğraf molası esnasında bisikletleri ile çadır kampı kurmaya gelenleri görünce hepimiz iç çekmeden duramadık ve sanki sessizce bunu bizimde yapmamız gerektiğine dair söz verdik birbirimize.

BEKLE BİZİ GİTO - BÖLÜM I

Bölüm: I

 

Sertaç’ın 27 Ocak’ta “En Doğu Karadeniz, Uyy” etkinliğini açması ile bir anda kocaman bir çığa dönüşen ve özlemle beklenen bir organizasyondu Doğu Karadeniz Turu. Bir Artvin’li olarak uzun zamandır memleketine gidememiş, yazları ilk fırsatta kendini denizin kollarına atarak tatilini yapan benim için ise kaçırılmayacak bir davetti bu.

Karadeniz fikri bir anda tüm grup üyelerini etkisi altına almıştı bir kere. Karikatürler, bölgeden fotoğraflar, videolar paylaşılmaya başlandı derken, yazı dilindeki lehçelerimiz bile yavaş yavaş yöre halkının o şirin halini almaya başlamıştı :) KHBAG 5 ay öncesinden, damarlarında tam anlamıyla Karadeniz’i hissediyordu artık.

Amatör Yelkenci'nin İlk Günü

Şubat ayı boyunca amatör denizci belgesi almak için kursa gittik. Tecrübeli bir kaptan olan öğretmenimiz bize teorik olarak denizciliğin kurallarını anlattı. Ne çok kural varmış, araba ehliyeti almaktan daha teferruatlı. İskele, sancak aborda derken öğrendik bir şeyler ama hepsi teorik. Koltukta oturup izbarço yapmak, oyuncak tekne ile "rüzgar karadan geliyorsa biz de sancaktan aborda isek karadan ayrılmak için önce baş halatı çözerim" demek, "ahanda bele bele burun açar hooop çözdük tonozu, seyir halindeyiz" senaryoları kurmak çok kolay tabi.

Göcek. Foto:Ayşe Keskalan

Geyikbayırı'nda Kayada Geçen 2 Gün

Spor tırmanışına gönül verenlerin çoğu spor salonları dışında doğada, gerçek kayaya dokunarak tırmanmayı severler. Hem doku, hem ortam, hem farklı zorluklar içeren kaya tırmanışına müsait güzel tırmanış bahçeleri vardır. Şanslıyız ki uluslararası da tanınan ve her yıl popülerliğini arttıran Antalya'ya bağlı Geyikbayırı köyü tam bir tırmanış cennetidir.

Yüreğinin götürdüğü yere git demiş ya yazar, yüreğim bir süredir Geyikbayırı diyordu zaten. Çok kalpten isteyince olaylar da ona göre seyrini buluyor.

Geleneksel kızlar buluşmamızın 4.ayağı için rotamız Antalya diye belli olunca programın sonuna kendim için Geyikbayırı'nı da dahil ediverdim.

Aladağlar - Lahitkaya Zirve Tırmanış Videomuz

Aladağlar - Lahitkaya Zirve Tırmanış Videomuz

Meraklı mısınız ? ... Öyleyse ÖzgürCE Dalın !

Meraklı mısınız ? ... Öyleyse Dalın !

Şimdi nereden başlayayım nereden anlatayım bir anda bilemedim.. çünkü dalış için arkadaslarımın “Özgür artık dal” dedikleri zaman 2009 yılına, benim gerçekten dalışa başladığım zaman var o da 2012 yılına denk geliyor.. :)

İnsanın hayatında bir dönem anlam veremediği bir sürü şey olurken, maalesef bir başka konuya dikkatini vermesi çok kolay olmuyor. Sanırım bu durumu herkes bir kez bile olsa deneyimlemiştir. İşte bu dönemlerden birinde ardaşlarım “Özgür artık dal” demesi ile ben de uyandım. Uyandım ama o sıcacık yataktan yorganı üstümden atıp ayaklanmak 2 senemi aldı ... almayaydı iyidi !

Kaptanın Seyir Defteri - 2

Kaptanın Seyir Defteri  - 12 Ekim 2013

Rüzgar sancak tarafından esiyor

Deniz sıcaklığı 27.8º

Rota Katrancık adası

15:45 İskeleden ayrıldık

Tonozu çeken Sinan Kaptan

Sancak halatını çözen Ayşe Kaptan

İskele halatını çözen Yelda Kaptan

Ama asıl kaptan Özgür Kaptan

İlk fotoları çeken Didem Miço

Bunu yazan tosun da, Sertaç Miço

15:48 4 kaptan, 2 miço yola çıktı…

Yaşasın Bağzı Şeyler

Aladağlar - Lahitkaya Zirvemiz

"Olmaz olmaz deme hiç, olmaz olmaz sevgilim. Hayat neler gösterir belli olmaz sevgilim" diye bir şarkı vardır hani. Hakkaten de "olmaz olmaz" dememek gerekiyormuş. Yıllardır günübirlik doğa yürüyüşlerine katılırım. Bu yürüyüşlere katılan arkadaşlar çoğunlukla dağcılıkla da ilgilidirler. Dağda yürümek, zirve yapmak, dağda çadırlı kamp kurmak filan benim için "bilim kurgu" tadında hadiseler idi. Çok çok dağcılık filmleri izlemiş, dağcı arkadaşlarımın fotoğraflarına bakmakla yetinmişimdir.

SEYİR DEFTERİ

Efendiiiiim ne zamandır isteyip de ertelediğim şeylerden biri de, amatör denizci belgesi almaktı yani yelkenli bir tekneyi kullanmayı öğrenmek. Şubat ayında, bir pazar sabahı trekkinge giderken, otobüste, Yelda dedi ki "Sinan ve ben kaptanlık kursuna başlıyoruz." Nerede, ne zaman, nasıl demeye kalmadan, pazartesi akşam ben de onlarla beraber kurstaydım. Yalnız ben devam edemedim iş güç yüzünden. Onlar belgelerini aldılar. 23 Nisan tatilinde de Özgür'le beraber eğitime çıkmaya karar verdiler. Sağolsunlar, kursa gitmediğim, belge almadığım halde, beni de dahil ettiler eğitim programlarına. Onlar mektepli, ben alaylı olarak tekneye adımımızı attık. Kiraladığımız tekne, küçücük minnacık, yaklaşık 8 metre boyunda (denizcilikte metre değil de feet kullanılıyor ama şimdi hesaplayamadım 8 metre kaç feet eder),  yekeli, sevimli mi sevimli bir tekneydi. 

 
 Sinan'ın arabasıyla cuma gecesi yola koyulduk.